4 วิธีที่ขงเบ้งใช้ครองใจคน

"ตำราพิชัยสงครามขงเบ้ง" บทที่ 24 ได้กล่าวถึงกลวิธีในการก้าวขึ้นสู่การเป็นยอดขุนพล ว่าการเป็นผู้นำที่ดีนั้น จำต้องกระทำตนให้เป็นที่ยอมรับของผู้ตามด้วยหลักสี่ประการ ซึ่งขงเบ้งได้ระบุให้เห็นถึงผลลัพธ์ที่ว่า "ทหารในกองทัพนั้นจะเป็นทหารที่เข้มแข็งเกรียงไกร ยามออกรบก็จะมีชัย ยามรุกประจันก็หารู้พ่าย"

"เคล็ดวิชาจากตำราพิชัยสงครามขงเบ้ง ว่าด้วยการเป็นที่ยอมรับ โดยใช้หลักสี่ประการ"

     "ตำราพิชัยสงครามขงเบ้ง" บทที่ 24 ได้กล่าวถึงกลวิธีในการก้าวขึ้นสู่การเป็นยอดขุนพล ว่าการเป็นผู้นำที่ดีนั้น จำต้องกระทำตนให้เป็นที่ยอมรับของผู้ตาม ด้วยหลักสี่ประการ ซึ่งขงเบ้งได้ระบุให้เห็นถึงผลลัพธ์ที่ว่า

     "ทหารในกองทัพนั้นจะเป็นทหารที่เข้มแข็งเกรียงไกร ยามออกรบก็จะมีชัย ยามรุกประจันก็หารู้พ่าย"

     เคล็ดวิชาทั้ง 4 ประการนั้น มีดังนี้

1. ยุทธวินัย

     ถ้าหากเราได้ฝึกทหารให้รุกรบ และการถอยหลบหลีกตามกลยุทธ์ ทหารจะรู้ยุทธวินัย เชื่อฟังคำบัญชา

2. จริยธรรม

     ถ้าหากเรากล่อมเกลาจิตใจทหารด้วยศีล คุณธรรม และความเมตตา ทหารจะมีจริยธรรมเป็นคุณสมบัติประจำตัว

3. วิจารณญาณ

     ถ้าหากเราปลูกฝังวิจารณญาณแก่ทหาร ทั้งนี้พวกเขาจะรู้ว่าอะไรดี อะไรชั่ว ยืนหยัดต่อสู้กับฝ่ายอธรรม และตักเตือนกันและกัน

4. สัจจะ

    ถ้าหากเราสามารถรักษาความศักดิ์สิทธิ์แห่งการปูนบำเหน็จความดีความชอบ และการลงโทษตามกฎอัยการศึกอย่างเที่ยงธรรม ทหารทุกคนย่อมจะช่วยกันรักษาสัจจะ

     แลนี่คือสี่หลักใหญ่แห่งการปกครองคน เมื่อหลักใหญ่ยึดมั่นแล้ว หลักย่อยย่อมปฏิบัติได้ง่าย ยามออกรบจึงจักได้ัยชนะ ยามบุกจึงบำราบข้าศึกลงได้

     ในทางกลับกัน ผู้นำที่โง่เขลาก็หาเป็นเช่นนั้นไม่ เวลาทหารถอยก็มิอาจทำให้หยุด เวลากองทัพบุกก็มิอาจยับยั้ง ผู้นำเช่นนี้จำต้องวายชีวาไปพร้อมกับกองทัพอย่างมั่นคง ไร้ซึ่งการตักเตือน บำเหน็จอาญาไร้ครรลอง ผู้นำไร้สัจจะ บรรดานักปราชญ์เมธีก็จักหลบเร้น แลพวกขี้ฉ้อ ประจบสอพลอก็จะเข้าแทนที่ หากเป็นเช่นนี้แล้ว ออกรบเมื่อใดก็จะต้องแตกพ่ายเป็นแน่