แผลเก่าของจิวท่าย

"แผลนี้ถูกทวนเมื่อเที่ยวหาท่าน แผลนั้นถูกง้าวเมื่อพบท่าน แผลโน้นถูกกระบี่เมื่อพลัดกันกับท่าน"

     ฝ่ายง่อก๊ก มีขุนพลและที่ปรึกษามากมาย ที่ฟังดูคุ้นหูก็ไล่เรียงกันมาตั้งแต่ จิวยี่ โลซก ลิบอง ลกซุน อุยกาย เทียเภา ไทสูจู้ ฯลฯ แต่มีขุนพลตัวฉกาจอยู่คนหนึ่ง ซึ่งเรื่องราวของเขาสร้างความประทับใจให้แก่ผู้อ่านหลาย ๆ ท่าน นั่นคือ "จิวท่าย"

     ในวรรณกรรม จิวท่ายคือยอดทหารองครักษ์ของซุนกวน หากไม่มีขุนพลท่านนี้ ซุนกวนคงไม่มีวาสนาขึ้นเป็นถึงกษัตริย์ เพราะจิวท่ายช่วยชีวิตซุนกวนจากที่คับขันไว้ถึง 2 ครั้ง

     คำรบแรกเมื่อซุนกวนยังเป็นหนุ่มน้อยอายุได้ประมาณ 14 ปี ซุนเซ็กพี่ชายออกไปรบ ปล่อยให้ซุนกวนกับจิวท่ายเฝ้าเมือง แต่เพราะประมาทจึงถูกโจรบุกปล้นค่าย เสียหายหนัก ซุนกวนถูกโจรล้อม จิวท่ายจึงฝ่าคมหอกคมดาบ เข้าไปช่วยออกมา ได้รับบาดเจ็บสาหัสกว่า 10 แผล ใครเห็นก็คิดว่าไม่น่ารอด แต่โชคดีที่ได้หมอฮัวโต๋มาช่วยรักษา 3 วันจึงหายเป็นปกติ

     คำรบสอง คือตอนซุนกวนขึ้นเป็นเจ้าเมืองเต็มตัว ออกรบกับโจโฉที่เมืองหับป๋าแต่พลาดท่าถูกล้อมไว้ จิวท่ายจึงควบม้าบุกเข้าไปช่วยแก้ไขออกมาได้ แม้ไม่สาหัสมากแต่ก็บาดเจ็บหลายแห่ง ซุนกวนจึงจัดงานเลี้ยงใหญ่ยกย่องความกล้าหาญของจิวท่าย

     เพื่อช่วยผู้เป็นนาย จิวท่ายยอมแลกด้วยชีวิต แต่เรื่องน่าสนใจยังไม่จบ .....

ประวัติของจิวท่าย

จิวท่าย (Zhou Tai, 周泰) จาก Dynasty Warriors

     ในหนังสือ "พิชัยสงครามสามก๊ก" ของคุณสังข์ พัธโนทัย เขียนบรรยายถึงประวัติของจิวท่ายไว้ว่า

     จิวท่าย (Zhou Tai, 周泰) เป็นชาวตำบลเสี้ยไช้ (แฮณ้อ) เมืองจิ่วเจียง มณฑลอันฮุย มีชื่อรองว่า อิ้วผิง (Youping, 幼平) เป็นคนกล้าหาญอย่างอัศจรรย์ จึงมีแผลถูกอาวุธมากกว่าคนอื่น ๆ เดิมเป็นโจรแล้วพาพวกมาเข้าร่วมกับซุนเซ็ก ตั้งตัวเป็นใหญ่ในกังตั๋ง ซุนเซ็กให้จิวท่ายกับซุนกวนน้องชายไปรักษาเมืองเซวียนเฉิง ถูกโจรปล้นเมือง จิวท่ายถูกทวนถึง 10 แผล ได้อาศัยหมอฮัวโต๋รักษาจึงรอดตาย

     ออกรบในบังคับบัญชาของซุนกวนหลายครั้ง ครั้งสำคัญที่สุดคือ การรบชิงเมืองหับป๋า (เหอเฟย) มณฑลอันฮุย ซึ่งซุนกวนถูกโจโฉตีแตกตกแม่น้ำ จิวท่ายทำหน้าที่ป้องกันอันตรายให้ซุนกวน จนรอดตายไปได้ เมื่อกลับไปถึงฐานทัพญี่สูแล้ว ซุนกวนจัดโต๊ะเลี้ยงจิวท่าย ความในสามก๊กไทยว่า

     “ซุนกวนรินสุราให้จิวท่ายกินเอง ซุนกวนจึงว่าแก่จิวท่ายว่า ตัวท่านตั้งใจสุจริตต่อเราครั้งนี้ สู้เอาชีวิตเข้าไปแลกเอาชีวิตเราออกมาได้นั้น คุณหาที่สุดไม่ อุปมาเหมือนตายอยู่ในหว่างทหารโจโฉ ท่านเอาซากศพเรามาชุบขึ้นให้เป็น เราจะให้ท่านบังคับทหารในเมืองกังตั๋งกึ่งหนึ่ง ตัวท่านจงคิดว่าเป็นพี่น้องร่วมอุทรกันเถิด แล้วให้จิวท่ายถอดเสื้อ เห็นแผลอาวุธนั้นทั่วกาย ทหารทั้งปวงสั่นศีรษะ

     ซุนกวนจึงถามว่า แผลนี้แผลนั้นแผลโน้นถูกอาวุธสิ่งใด จิวท่ายจึงบอกว่า แผลนี้ถูกทวนเมื่อเที่ยวหาท่าน แผลนั้นถูกง้าวเมื่อพบท่าน แผลโน้นถูกกระบี่เมื่อพลัดกันกับท่าน จิวท่ายบอกแผลสิ้นทุกประการ จิวท่ายบอกแผลที่ใด ซุนกวนก็รินสุราให้กินทีนั้น จนจิวท่ายเมาสุรานอนหลับไป ซุนกวนจึงให้ทหารยกตัวจิวท่ายขึ้นใส่เกวียน ให้เอาสัปทนทองนั้นมากั้นจิวท่าย ไปส่งจิวท่ายถึงค่าย”

     ในบั้นปลายชีวิต ได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์เป็น หลิงเอี๋ยงโหว (พระยา) อนึ่ง ทางฝ่ายวุยก๊กก็มีนายทหารคนสำคัญคนหนึ่ง ชื่อจิวท่าย (โจวไท้) เหมือนกัน อยู่ในแผ่นดินพระเจ้าโจมอ ความในสามก๊กว่า พระเจ้าจอมอขัดสุมาเจียวไม่ได้ “จึงมีตรารับสั่งให้เกณฑ์กองทัพในเมืองหลวงทั้งสองเมือง ได้ยี่สิบหกหมื่น ตั้งอองกี๋เป็นทัพหน้า ตังเขียนเป็นปลัดทัพหน้า โจเป๋าเป็นปีกขวา จิวท่าย เจ้าเมืองกุนจิ๋วเป็นปีกซ้าย” ยกไปปราบจูกัดเอี๋ยน แต่จิวท่ายผู้นี้ตัวอักษรจีนเขียนไม่เหมือนกัน

หมอเทวดากับจิวท่าย

หมอฮัวโต๋

     ปัจจุบันชื่อของ "หมอฮัวโต๋" หมอเทวดารักษาทุกโรค เป็นที่รู้จักกันดีจากผลงานการผ่าแผลกวนอูที่ถูกเกาทัณฑ์ แต่ในสมัยสามก๊ก ผลงานเอกของหมอเทวดาท่านนี้ คือการรักษาแผลของจิวท่าย

     การผ่าแผลกวนอู ดังเพราะกวนอูนั่งเล่นหมากรุก ไม่ได้ดังเพราะฝีมือหมอ แต่การรักษาจิวท่ายที่สาหัสปางตายนั้น สร้างชื่อให้กับหมอฮัวโต๋ จนถูกกล่าวขานไปทั่วแผ่นดินเมืองจีนยุคสามก๊ก

     ยืนยันจากคำพูดของกวนเป๋ง บุตรของกวนอูเมื่อครั้งเจอหมอฮัวโต๋ที่ว่า "เมื่อครั้งรักษาจิวท่ายในเมืองกังตั๋งนั้น คือท่านนี้หรือ"

     และคำพูดของโจโฉตอนที่เชิญหมอฮัวโต๋มารักษาอาการปวดหัวว่า "หมอคนนี้ที่รักษาจิวท่ายที่เมืองกังตั๋งนั้นหรือ"

     "แผลเก่าของจิวท่าย" จึงเป็นผลงาน "ขั้นเทพ" ของหมอฮัวโต๋

สิ่งที่มากกว่ารอยแผล

ซุนกวนจัดงานเลี้ยง "เปิดแผล" ยกย่องจิวท่าย

     ในหนังสือสามก๊กฉบับเจ้าพระยาพระคลัง(หน) ตอนที่ 55 หลังการรบที่เมืองหับป๋า ซุนกวนยกย่องจิวท่าย ที่ช่วยเหลือชีวิตเขาถึงสองครั้ง

     สามก๊กตอนนี้ ฉายประกายความเป็นยอดผู้นำของซุนกวนออกมาอย่างชัดเจน เพราะในช่วงต้น ซุนกวนใช้ความเป็นผู้นำยุติความขัดแย้งของกำเหลง เล่งทอง สองทหารเอก ให้กลายเป็นเพื่อสนิทกัน ส่วนตอนปลาย ซุนกวนจัดงานเลี้ยง "เปิดแผล" ยกย่องจิวท่าย

     ดูผิวเผิน อาจเป็นแค่การยกย่องจิวท่ายให้ดูสูงส่ง แต่แท้จริงนี่คือกุศโลบายของซุนกวน

     กุศโลบายนี้ไม่ได้ถูกเขียนไว้ในวรรณกรรม แต่มีอยู่ในหลักฐานทางประวัติศาสตร์ "สามก๊กจี่" ความว่า

     ปี ค.ศ.217 โจโฉยกทัพมาตีค่ายซุนกวนที่ปากน้ำเมืองยี่สู จิวท่ายอยู่ป้องกันและผลักดันผู้รุกรานได้สำเร็จ เขาจึงได้รับการแต่งตั้งเป็นนายพลอยู่รักษาเมือง ในที่นั้นมีจูเหียนและชีเซ่ง สองนายทหารที่ไม่เต็มใจจะอยู่ใต้บังคับบัญชาของจิวท่าย (ด้วยความที่จิวท่ายเคยเป็นโจรป่ามาก่อน) ซุนกวนจึงเดินทางมาตรวจราชการที่เมืองยี่สู พร้อมกับให้จัดงานเลี้ยงรับรองนายทหารทั้งหมด

     ในงานเลี้ยง ซุนกวนได้ขอให้จิวท่ายถอดเสื้อ แล้วชี้ไปที่รอยบาดแผลบนร่างกายของจิวท่าย สอบถามให้จิวท่ายเล่าความเป็นมาของบาดแผลแต่ละแห่ง เมื่อหมดความก็ให้ใส่เสี้อแล้วอยู่กินเลี้ยงตลอดทั้งคืน อีกทั้งในวันต่อมาซุนกวนก็ประกาศมอบสัปทนหลวงให้กับจิวท่าย ทำให้จูเหียน ชีเซ่ง และนายทหารทุกคนภายในเมืองยอมรับนับถือในน้ำใจของจิวท่ายตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

จิวท่ายจากสามก๊ก12

     นอกจากนี้ในหลักฐานทางประวัติศาสตร์อีกชิ้นหนึ่ง "เจียงเปี่ยวจวน" ได้จดบันทึกเหตุการณ์คำพูดของซุนกวนในงานเลี้ยงครั้งนี้ว่า

     "อิ้วผิง (ชื่อรองของจิวท่าย) ท่านออกรบเคียงข้างตระกูลซุน ห้าวหาญดุจดังพญาเสือและหมี สู้รบโดยไม่เกรงกลัวความตาย ได้รับบาดเจ็บ ปรากฏเป็นรอยแผลทั่วร่าง ควรหรือที่เราจะไม่ยกย่องท่านดั่งพี่น้อง ควรหรือที่เราจะไม่ตั้งท่านเป็นนายทหารผู้ใหญ่? ท่านมีความดีความชอบต่อเมืองง่อ ข้าพเจ้าจะขออยู่เคียงข้างท่าน แม้ยามมียศหรืออัปยศ มีสุขหรือมีทุกข์ อิ้วผิงจงภาคภูมิใจ อย่าเป็นกังวลหรือใส่ใจกับภูมิหลังอันต่ำต้อยของท่านเลย"

     "แผลเก่าของจิวท่าย" สำคัญตรงนี้ ... ตรงที่น้ำใจชาติทหารของจิวท่าย ความเป็นผู้นำและศิลปะในการครองใจคนของซุนกวน

     ง่อก๊กมีนายทหารและผู้นำเช่นนี้ จึงมิแปลกใจเลยที่สามารถก้าวขึ้นมาเป็นใหญ่ในแผ่นดินเมืองจีน

สามก๊ก1994 ตอนที่ 54 ยุทธการหับป๋า