ลกซุน (Lu Xun) เป็นยอดแม่ทัพของดินแดนกังตั๋ง เขาเป็นคนหนุ่มมีฝีมือและสติปัญญาไม่แพ้หรืออาจจะเหนือกว่าจิวยี่ด้วยซ้ำ ผลงานเลื่องชื่อของลกซุนคิอการวางแผนตีเอาเมืองเกงจิ๋วจากกวนอู การเผาทัพพระเจ้าเล่าปี่ และการตีโต้กองทัพจากเมืองหลวงของพระเจ้าโจผี นับเป็นผลการเอกอุอันระบือโลก
แต่เราเคยสงสัยกันไหมว่า ทำไมชื่อชั้นของลกซุน จึงไม่อาจขึ้นสู่แนวหน้าของวรรณกรรมเรื่องสามก๊ก เฉกเช่นตัวละครอื่น ๆ ได้เลย
เมื่อลูกผู้ชาย ไม่สู้เยี่ยงชาย
ลกซุน (Lu Xun) เป็นยอดแม่ทัพของดินแดนกังตั๋ง เขาเป็นคนหนุ่มมีฝีมือและสติปัญญาไม่แพ้หรืออาจจะเหนือกว่าจิวยี่ด้วยซ้ำ ผลงานเลื่องชื่อของลกซุนคือการวางแผนตีเอาเมืองเกงจิ๋วจากกวนอู การเผาทัพพระเจ้าเล่าปี่ และการตีโต้กองทัพจากเมืองหลวงของพระเจ้าโจผี นับเป็นผลงานอันเอกอุระบือโลก
แต่เราเคยสงสัยกันไหมว่า ทำไมชื่อชั้นของลกซุน จึงไม่อาจขึ้นสู่แนวหน้าของวรรณกรรมเรื่องสามก๊ก เฉกเช่นตัวละครอื่น ๆ ได้เลย
ประวัติของลกซุน
ลกซุน Lu Xun |
ลกซุน (ลู้ซุน , 陸遜 , Lu Hsün) เป็นชาวตำบลอู๋ เมืองอู๋จวิ้น (ง่อกุ๋น) มณฑลเจียงซู มีชื่อรองว่า ป้อเอี๋ยน
สูง 8 ฟุต หน้าหยก ซื่อตรง ใจกว้าง ใครเห็นใครรัก ชำนาญในพิชัยสงครามอย่างยอดเยี่ยม ปกครองทหารอยู่ในระเบียบวินัยอย่างเคร่งครัด มีความรู้ทางอักษรศาสตร์อย่างดี
เข้ารับราชการอยู่ในทำเนียบของซุนกวน ออกศึกครั้งแรกร่วมกับลิบอง แม่ทัพเรือประจำลกเค้า ได้รับแต่งตั้งเป็นอิ้วตูตุ๊ (แม่ทัพซ้าย) ลวงกวนอู เจ้าเมืองเกงจิ๋วให้ตายใจ แล้วเข้าตียึดเกงจิ๋วไว้ได้ และกวนอูถูกจับประหารชีวิต
ครั้นเล่าปี่ยกทัพมาตีกังตั๋ง เพื่อแก้แค้นแทนกวนอู ซุนกวนตั้งลกซุนเป็นต้าตูตุ๊ (แม่ทัพใหญ่) ให้ออกรบต่อต้าน ลกซุนใช้ยุทธวิธีเอาไฟเผากองทัพเล่าปี่เสียหายย่อยยับ พระเจ้าเล่าปี่หนีไปสิ้นพระชนม์ที่เมืองเป๊กเต้เสีย
สิ้นศึกได้เลือนยศเป็น ฝู่กั๊วะเจียงจวิน (นายพล) ครองแคว้นเกงจิ๋ว มีบรรดาศักดิ์เป็น เจียงหลิงโหว (พระยา)
ต่อมาได้เลือนขึ้นเป็นไจเสี่ยง (สมุหนายก) ตอนใกล้จะตายมีความเห็นขัดแย้งกับพระเจ้าซุนกวนในเรื่องตั้งพระมเหสี พระเจ้าซุนกวนกริ้ว ลกซุนเลยตรอมใจตาย
ไม่แมน
ลกซุน สามก๊ก1994 |
ลกซุนเป็นแม่ทัพประเภทใช้สติปัญญา และเล่ห์กลในการตัดสินปัญหา เขารู้จักวิเคราะห์จุดอ่อนจุดแข็งของตนเองและข้าศึก "รู้เขา รู้เรา รบร้อยมิพ่าย" ตรงตามหลักพิชัยสงครามซุนวู ทุกกระเบียดนิ้ว
การเขียนจดหมายแสร้งอ่อนน้อมต่อกวนอู แล้วกลับมาลอบตีนั้น อาจจะเป็นประเด็นหนึ่งที่ทำให้ลกซุนดูด้อยค่า ไร้ราคา ซึ่งเรื่องนี้ก็เกิดขึ้นจริง ทั้งในวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ เป็นการสู้รบแบบที่ไม่สมกับคำว่าชายชาติทหาร แม้ต่อมาจะพอแก้ข้อครหานี้ได้บ้างในการเผาทัพพระเจ้าเล่าปี่ และตีโต้ทัพพระเจ้าโจผีได้ในเวลาไล่เลี่ยกัน รวมทั้งขับไล่ชนเผ่าป่าเถื่อนออกจากแผ่นดินกังตั๋งอีกหลายครั้งหลายครา เป็นผลงานชั้นเอก ที่แม่ทัพกังตั๋งคนก่อน ๆ ไม่เคยมีใครทำได้ ไม่ว่าจะเป็น จิวยี่ โลซก หรือ ลิบอง
ลกซุน เป็นยอดแม่ทัพบนแผ่นดินกังตั๋ง แต่ชื่อชั้นกลับอ่อนด้อย อีกทั้งคนที่ตำหนิลกซุนอย่างรุนแรงที่สุด มิใช่ใครอื่น เขาคือ "เผยซงจื่อ" นักประวัติศาสตร์ผู้ที่เขียนอรรถาธิบายต่อท้ายไว้ในสามก๊กฉบับจดหมายเหตุ (สามก๊กจี่) ของตันชิ่วนั่นเอง
เผาป่าแล้วใยจึงแสร้งช่วยลูกนก
ลกซุน สามก๊ก2010 |
ในชีวประวัติของลกซุน มีอยู่ตอนหนึ่งที่เขียนถึงศึกเมืองซงหยง
ปี ค.ศ.236 ซุนกวนส่งลกซุนและจูกัดกิ๋น มาโจมตีเมืองซงหยงของฝ่ายวุย ซึ่งในเวลานั้นมีพระเจ้าโจยอยเป็นกษัตริย์ ลกซุนเขียนจดหมายขอกำลังเสริมจากซุนกวน แต่พลนำสารถูกจับได้ จูกัดกิ๋นและลกซุนจึงต้องถอยทัพ
ก่อนจะถอยทัพ ลกซุนได้ทำอุบาย "ปลูกถั่วปลูกมัน" เพื่อลวงให้ฝ่ายวุยก๊กงุนงง คิดว่าการปลูกถั่วปลูกมันเป็นการเตรียมเสบียงอาหาร เพื่อทำการบุกเข้าตี ฝ่ายวุยจึงลังเล ไม่กล้าติดตาม กองทัพกังตั๋งจึงลงเรือยกทัพกลับไป
ระหว่างการเดินทางกลับ ลกซุนให้ทหารจอดเรือแวะพักผ่อนล่าสัตว์ที่ชายแดนเมืองของวุยก๊ก ขณะเดียวกันก็ให้ทหารส่วนหนึ่งลอบเข้าไปรุกรานหัวเมืองต่าง ๆ โดยให้ทหารเข้าไปรุกรานฆ่าฟันชาวบ้าน เผาทำลายหมู่บ้าน ทำให้ชาวบ้านเหล่านั้นต้องพากันหลบหนีไปยังค่ายของเมือง สือหยาง (Shiyang ,石陽)
ทหารวุยก๊กในเมืองสือหยาง เห็นชาวบ้านเข้ามากันมากก็เกรงจะเป็นอุบายของฝ่ายกังตั๋ง จึงรีบปิดประตูเมือง และสังหารคนที่คิดจะฝ่าเข้ามาในเมือง
ข้างฝ่ายทหารลกซุน สามารถจับตัวชาวบ้านเป็นเชลยได้หลายพันคน ลกซุนจึงสั่งการให้ดูแลชาวบ้านเหล่านั้นเป็นอย่างดี ให้เสื้อผ้าอาภรณ์ ทรัพย์สินเงินทอง และข้าวปลาอาหาร แล้วปล่อยตัวไป ชาวบ้านหลายคนดีใจ จึงแพร่ข่าวความเมตตาของลกซุน ทำให้หลายคนยอมเข้าด้วยกับฝ่ายง่อ
เผยซงจื่อ ผู้เขียนอรรถธิบายในจดหมายเหตุจึงตำหนิลกซุนอย่างตรงไปตรงมาว่า
"ลกซุนสามารถถอยทัพกลับกังตั๋งอย่างปลอดภัย แต่กลับเลือกที่จะรุกรานพลเมือง แล้วแสร้งทำดีเพื่อซื้อใจ ฝ่ายง่อจึงได้ชาวบ้านไปเข้าด้วยหลายพันคน กระนั้นทั้งวุยและง่อก็มิไม่มีผลได้ผลเสียต่อคนจำนวนนี้"
อย่างไรก็ตาม ชีวิตของผู้บริสุทธิ์ต้องถูกเข่นฆ่าไปมากมายโดยเปล่าประโยชน์ นี่มิใช่วิสัยของนักการทหาร การกระทำนี้ต่างกับเมื่อครั้งขงเบ้งรบกับวุยก๊กอย่างสิ้นเชิง (ขงเบ้งไม่เคยเข่นฆ่าพลเมืองผู้บริสุทธิ์) นี่คือการละเมิดกฏของสงคราม ผลกรรมนี้ทำให้ง่อก๊กต้องล่มสลายในรัชสมัยของซุนโฮ"
"ลกซุนแสร้งทำเป็นมีเมตตา เปรียบเหมือนช่วยลูกนก หลังจากที่เผาทำลายป่าและฆ่านกทั้งฝูง นี่เป็นการสังหารหมู่อันโหดร้ายที่ไม่อาจนำความเมตตาตื้น ๆ มาลบล้างได้"
จดหมายล่อลวง
ลกซุน จากเกมสามก๊ก Dynasty Warriors |
หลูซื่อ (Lu Shi) นายอำเภอชายแดนเมืองกังแฮของวุยก๊กสร้างความเดือดร้อนรำคาญให้ชาวกังตั๋งอยู่บ่อยครั้ง ครั้นเมื่อลกซุนรู้ข่าวเชิงลึกว่าหลูซื่อไม่กินเส้นกันกับ บุนสิว บุตรของบุนเพ่ง ลกซุนจึงลงมือเขียนจดหมายความว่า
"ข้าพเจ้าเข้าใจในความเจ็บปวดของท่าน ความขัดแย้งกับบุนสิวนั้น รุนแรงจนไม่อาจอยู่ร่วมโลกกันได้ ท่านจึงจะหันมาเข้ากับฝ่ายเรา ทั้งนี้ข้าพเจ้าได้ส่งจดหมายของท่านไปถึงพระเจ้าซุนกวนแล้ว และจะจัดทหารไปรับตัวท่านพร้อมครอบครัวในไม่ช้า ขอให้ท่านจงตระเตรียม และกำหนดวันเวลามาอีกครั้ง"
เขียนเสร็จ ลกซุนก็ส่งจดหมายแบบส่ง ๆ ตั้งใจให้ทหารวุยก๊กเก็บได้ ทำให้ข่าวลือเรื่องการแปรพักต์ของหลูซื่อแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็ว หลูซื่ออยู่ไม่ได้ ต้องรีบย้ายลูกเมียกลับไปยังเมืองลกเอี๋ยง ส่วนตัวเขาต้องถูกปลดออกจากราชการ
ตันชิ่ว ผู้เขียนสามก๊กจี่ ยกย่องในสติปัญญาของลกซุนมาก แต่เผยซงจื่อ เขียนคัดค้านอย่างมีเหตุผลว่า
"เป็นเรื่องปกติที่บริเวณชายแดนย่อมมีความขัดแย้ง แต่ใช่ว่าหลูซื่อไป ปัญหาจะหมด เพราะวุยก๊กก็ต้องส่งผู้ปกครองคนใหม่ออกมาสร้างความรำคาญต่ออยู่ดี ลกซุนไม่ควรใส่ใจกับเรื่องพรรค์นี้ รวมทั้งใช้เล่ห์เหลี่ยมสกปรก ข้าพเจ้าไม่เห็นด้วยเลย ที่จะยกย่องการกระทำนี้"
สรุป
เมื่อได้อ่านความคิดเห็นของเผยซงจื่อ ในลักษณะข้างต้นนี้แล้ว ย่อมเป็นที่คาดเดาได้ว่า แม้ลกซุนจะมีผลงานล้ำเลิศ และมีสติปัญญาสูง แต่วิธีการของเขาเป็นไปในลักษณะที่ไม่ต้องด้วยหลักเกณฑ์ วิถีแห่งความเป็นลูกผู้ชาย ใช้อุบายไม่สมชายชาติทหารในการสงครามไม่ว่ายุคสมัยไหน ย่อมมีกฏ มีเกณฑ์ที่กองทัพคู่สงครามทั้งสองฝ่ายยอมรับเสมอ สมัยนี้เรียกว่า "กฎการปะทะ" Rules of Engagement (ROE) ซึ่งตามทัศนะของ เผยซงจื่อ ชี้ให้เห็นว่าเขาไม่ยอมรับลกซุนในจุดนี้ วิถีแห่งลกซุน จึงไม่ได้รับการยอมรับมากเท่ากับตัวละครอื่น ๆ
เป็นลูกผู้ชายก็ควรสู้เยี่ยงชาย ... คนปัจจุบัน ควรศึกษาลกซุนเป็นตัวอย่าง เรื่องเล็ก ๆ น้อย เช่นการด่าว่ากันหยุม ๆ หยิม ๆ อย่าไปทำเลยครับ มันไม่มีประโยชน์อะไร และที่เสื่อมไม่ใช่อื่นใด แต่เป็นภาพลักษณ์ของคุณเอง
เว็บไซต์ที่เกี่ยวข้อง
น่าเห็นใจลกซุนเหมือนกันครับ เขาเน้นผลลัพธ์เป็นที่ตั้ง ผลก็เลยออกมาแบบที่เป็น แต่เหนือสิ่งอื่นใดเขาทำเพื่อบ้านเมือง
ตอบลบความเห็นคุณชาแมน ประโยคท้ายประโยคเดียว ทำให้ลกซุนหล่อขึ้นมาทันทีเลย ขอบพระคุณมากครับ
ลบ
ตอบลบถ้าจะว่าลกซุนไม่แมนผมว่าขงเบ้งยิ่งไม่แมนกว่าหรือ
กระทั่งเล่าปี่ก็ไม่แมนพอศึกจวนตัวก็ทิ้งลูกทิ้งเมีย
เล่าปี่พอเข้าใจ ส่วนขงเบ้งไม่แมน อันนี้ตรงไหนครับ
ลบยกตัวอย่างก็จดหมายที่ส่งให้จิวยี่ก่อนตายหรือการไม่ยอมคืนเกงจิ๋วให้ซุนกวนแถมยังบอกให้โลซกไปทวงเอาที่กวนอูเป็นผลทำให้กวนอูต้องตาย
ตอบลบปล.ผมไมใช่แฟนพันธุ์แท้ง่อก๊กแต่ผมอยู่ฝั่งวุ่ยก๊กโดยส่วนตัวไม่ชอบขงเบ้งเพราะคนเขียนบทอวยกันเก่งเกินจริงบางเรื่องเอาอุบายคนอื่นมาใส่ให้ขงเบ้งเป็นคนคิด
ที่ท่านอ้างมาทั้งหมดนั้นไม่มีใน ปวส จริงเลยครับ วรรณกรรมล้วนๆ
ลบ1.ขงเบ้งส่งจดหมายถึงจิวยี่
2.ให้โลซกไปทวงกวนอู
3.ไม่ยอมคืนเกงจิ๋วให้ซุนกวนเป็นความคิดของเล่าปี่
การที่ ยกย่อง ขงเบ้งเกินจริงนั้นเป็นอุบายของผู้แต่งครับ เลยทำให้ สามก๊กเป็นที่นิยมทั่วโลกต้องยอมรับว่า เพราะขงเบ้ง เก่ง ปานเทวดาคนเลยนิยมชมชอบ ในมุมกลับกัน ถ้าแต่งแบบ ขงเบ้งเป็นคนธรรมดาผมว่า สามก๊กคงไม่ดังขนาดนี้ครับ ท่านลองคิดดู จะว่าไปแล้ว ขงเบ้งนั้น ตาม ปวส จะเด่น ด้าน ยุทธศาสตร์ ด้านการปกครอง นักวิทยาศาสตร์ ไม่ใช้แม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่หรือนักการทหารแน่นอนครับ
ผมก็เป็นคนหนึ่งที่รู้จักสามก๊กครั้งแรกแล้วชอบโจโฉเลย ตอนนั้นใช้ความรู้สึกล้วนๆ(ถึงมันจะหลอกกันได้ก็เถอะ) แต่ตอนนี้เริ่มแก่แล้วและรู้สึกโชคดีที่คิดถูกตั้งแต่แรก ขอรบกวนค้านที่เกี่ยวกับขงเบ้งนะครับ ไม่เกี่ยวกับหัวข้อบทความและหัวข้อผู้คอมเม้นท์ ผมว่าไม่มีความจำเป็นครับที่จะต้องแต่งเติมหรือบิดเบือนเพื่อให้คนชอบครับ หานซิ่น กั๊วเจี่ย(กุยแก) จางเหลียง หลิวจี เว่ยเจิง โซวฉิน จางยี่ ซุนปิ่น ไช่หลุน เอี้ยนยิง ฌีจี้กว่าง จี่เสี่ยวหลาน และ ฯลฯ บุคคลเหล่านี้ไม่ต้องแต่งเติมก็เก่งอยู่แล้วครับด้วยความสามารถของพวกเขาเอง ผลงานของบุคคลเหล่านี้คนจีนและรวมถึงผู้ศึกษาประวัติศาสตร์จีนต่างรู้ดีครับ แล้วทำไมต้องแต่งเติมให้ขงเบ้งด้วยถ้าเขา............
ลบถึงจะเกลียดมัน แต่ผมยอมรับขงเบ้งอยู่อย่างตรงที่ประดิษฐ์หน้าไม้ที่ยิงได้ครั้งละ 10 ดอกครับ ส่วนไอ้เรื่องพวกวัวยนต์ ม้ายนต์ ไม่ต้องเอามาพูดนะครับ หลังๆผมเลิกดูหนังจีนประเภทอภินิหารก็เพราะมันไม่มีตรรก
ถึงจะไม่ชอบขบวนการเล่าปี่ แต่ผมก็ไม่เคยคิดนะว่าขงเบ้งแมนหรือเปล่า
ลบนึกออกละ หมายถึงไปหลอกจิวยี่จนกระอักเลือดตายแล้วไปงานศพเขาอีกใช่มั้ย มันเป็นตอนที่นำเสนอเพื่อต้องการบอกอะไรก้ต้องไปถามคุณพี่หลอเค้า แต่มันไม่มีในประวัติศาสตร์จีนครับ ก็เลยไม่ได้เก็บมาคิดในจุดนี้ และก้ไม่น่าจะเอามาคิด แต่ที่แน่ๆ ลกซุนไม่แมนแน่นอน เพราะแต่ละยุคสมัยมีกฏของยุคนั้นๆ ให้ยึดถือ แต่ที่เลวร้ายมากๆ ก็ไอ้ที่ฆ่าชาวบ้านนี่แหละ แล้วยังมาทำตัวเป็นพ่อพระ คนเก๋งๆและดี ที่ผมหยิบยกชื่อมานั้น มีทั้งก่อนและหลังลกซุน ไม่มีใครทำอย่างที่ลกซุนทำกัน ทั้งๆที่หลายคนเจ้าปัญญากว่าลกซุนอีก
ลบcaveman
ลบผมว่า คุณพูดถูก เพียงแต่ออกแนวลำเอียงเกินไป
ขงเบ้งก็เอาเรื่องเหมือนกันนะ ตอนที่สังหารหมู่ ชาวม่านใต้ แบบยกเข่ง เพียงเพื่อให้เบ้งเฮ็กยอมสยบ ช่างแมน....
โจโฉ ถึงกับตัดจมูก ฝังทั้งเป็นเชลย ของอ้วนเสี้ยว เพื่อขู่ทางเหนือ แล้วมาทำใจดี ใจกว้าง ให้รับเข้าไว้ในก๊ก แมนมาก...
ลกซุนในขณะนั้นต้องรับภาระการก่อการของพวกซานเยวี่ ซึ่งมีกองกำลังนับหมื่น ดยที่ตัวเค้ามีทหารในบัญชาแค่ 3000 หากไม่โหดเข้าไว้ จะกดพวกนี้อยู่หรือ....
อย่าลืมว่าสงครามไม่เคยปราณีใคร วันนี้เราปราณีเค้า พรุ่งนี้เค้าอาจจะมาฆ่าเราได้
ใครบอกครับ ขงเบ้งเก่งมาก เรียกลม เรียกฝนได้ int 100 ใช้สกิลได้แรงมาก สร้างอาวุธหนัก เครื่องยิงหิน เครื่องยิงธนูก็ได้ โครตเทพเลย เชื่อผมผมเล่น Romance of three kingdom มา
ลบเราก็คิดว่าโจโฉเองก็ไม่ได้เก่งกาจอะไรเท่าไหร่ เรา ไม่ชอบนิสัย ส่วนตัว ของโจโฉที่ไม่จงรักภักดี เห็นชีวิตคนเป็นผักปลา ชอบแย่งเอาลูกเมียชาวบ้าน เราว่าผู้นำแบบนี้ถึงมีปัญญาก็ไม่ควรยกย่องหรือเอาเป็นแบบอย่าง
ตอบลบเหลี่ยมจัดจริงๆ เจ้าลกซุน
ตอบลบแต่ยอดผู้นำนั้นคือ โจโฉ นั่นแหละคือลักษณะผู้นำ รองลงมา คือ ซุนกวน ผู้มองการเฉียบแหลม ใช้สติปัญญาของคนอื่นทำงานแทนตัวเอง
ตอบลบส่วนผู้นำระดับกลางก็เล่าปี่ ซึ่งถ้าคนดูออก จะรู้ว่า ทำงานไม่ได้เรื่อง แต่ดีที่เป็นคนฟังความเห็นคนอื่น แต่ตอนหลังมาไม่ฟังความเห็นใครเลยฝ่ายแพ้ไป
ส่วนอ้วนเสี้ยวอ้วนสุด นั้นเป็นผู้นำระดับล่าง มีคนเก่งแต่ใช้คนไม่เป็น ไม่มีความมั่นคง เรื่องคุณธรรมนั้นมันแค่เรื่องลวงโลก เพื่อหาข้ออ้างทำการฆ่าเท่านั้น ของจริงคือเป้าหมายการรวมแผ่นดินและเป็นใหญ่
ส่วนอีกคนที่ต้องเรียกว่าคือยอดคนโดยแท้ คือ สุมาอี้ สุมาอี้สอนคนทั่วทุกระดับได้เป็นอย่างดี สอนอะไรนะเหรอ สอนให้รู้จักอดทน และรู้จักแอบซ่อนความรู้สึก และความปรารถนาไว้ เพื่อเป้าหมายที่สำคัยที่สุด
พวกคนญี่ปุ่นมักจะทำแบบนี้ ลองไปสักเกตุดูเถอะ ว่าทำไมประเทศเค้าพัฒนา เพราะรู้จักซ่อนความรู้สึก แต่แฝงไว้ด้วยความทะเยอทะยาน...
ลกซุนในขณะนั้นต้องรับภาระการก่อการของพวกซานเยวี่ย ซึ่งมีกองกำลังนับหมื่น โดยที่ตัวเค้ามีทหารในบัญชาแค่ 3000 หากไม่โหดเข้าไว้ จะกดพวกนี้อยู่หรือ....
ตอบลบอย่าลืมว่าสงครามไม่เคยปราณีใคร วันนี้เราปราณีเค้า พรุ่งนี้เค้าอาจจะมาฆ่าเราได้
ลกซุนเป็นคนรักชาติอย่างจริงใจ จึงจำต้องทำครับ ไม่ต่างกับขงเบ้ง และ โจโฉเลย ซึ่งอาจจะใจดีกว่ามากด้วย เนื่องจากจำนวนทหาร ที่ตายเพราะ กลยุทธิ์ ลกซุน เทียบกันแล้วยังไม่ถึง ครึ่ง ของโจโฉ และ ขงเบ้ง
รักชาติเหมือนกัน แต่วิธีการต่างกัน
ลบขงเบ้งฆ่าคนมากก็จริง แต่เป็นการฆ่าทหาร ผู้ที่พร้อมสละชีพเพื่อชาติ
โจโฉในนิยายร้ายที่สุดเพราะฆ่าไม่เลือก ทั้งนายทั้งบ่าว
ลกซุนแม้ฆ่าคนน้อย แต่เป็นการฆ่าชาวบ้านผู้บริสุทธ์
จุดนี้เลยทำให้เขาด่างพร้อยครับ
อีกนิ้ดเรื่องลกซุนนะครับ
ลบโจโฉตอนบุกซิจิ๋ว เล่นไปหลายหมื่นเลยนะครับ สำหรับชาวบ้านธรรมดา
ส่วนขงเบ้ง ดีหน่อย ที่ประวัติแก ไม่เน้นพลเรือน
อย่าคิดเองสิครับโจโฉบุกชีจิ๋วเล่นไปหลายหมื่น ???? โจโฉฝ่ากำแพงเมืองชีจิ๋วเข้าไปไม่ได้ด้วยซ้ำก่อนเล่าปี่จะมาช่วยโตเกี๋ยม
ลบได้ครองใจผู้คน ก็เหมือนได้ครองแผ่นดิน สิ่งที่ลกซุนทำเค้าเรียกว่า Scorched earth ปล้น ฆ่า เผา ทุกอย่างในพื้นที่นั้น ทั้งที่ไม่ได้เกี่ยวกับทางทหาร เป็นการกระทำที่ชาวบ้านผู้ถูกกระทำจะสาปแช่ง
ฉลาดแต่ขาดคุณธรรม ก็ไม่ทำให้เจริญ
ตอบลบสงครามมีเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราว
ตอบลบ