จูเหียน สหายเรียนซุนกวน

เกมสามก๊กของค่าย Tecmo Koei มีความพิเศษและน่าสนใจตรงที่มักจะสอดแทรกเกร็ดความรู้เรื่องสามก๊กอยู่เสมอ ๆ ซึ่งล่าสุดในเกม Dynasty Warriors 8 Xtreme Legends (Shin Sangokumusou 7 Mushouden) ได้มีการเพิ่มตัวละครใหม่สองตัวคือ ตันก๋งและจูเหียน สำหรับตันก๋งนั้น เชื่อว่าคนอ่านสามก๊กคงรู้จักกันดีเพราะมีบทบาทอยู่มากในตอนต้นเรื่อง แต่กับจูเหียนนั้น ได้ยินชื่อแล้วแทบจะนึกผลงานและเกียรติประวัติเขาไม่ออกเลย นั่นจึงเป็นเรื่องน่าประหลาดใจ ที่ค่ายเกม Tecmo Koei ผู้สร้างเกมสามก๊กมายาวนานกว่า 30 ปี ให้ความสำคัญกับตัวละครตัวนี้

     เกมสามก๊กของค่าย Tecmo Koei มีความพิเศษและน่าสนใจตรงที่มักจะสอดแทรกเกร็ดความรู้เรื่องสามก๊กอยู่เสมอ ๆ ซึ่งล่าสุดในเกม Dynasty Warriors 8 Xtreme Legends (Shin Sangokumusou 7 Mushouden) ได้มีการเพิ่มตัวละครใหม่สองตัวคือ ตันก๋งและจูเหียน

     สำหรับตันก๋งนั้น เชื่อว่าคนอ่านสามก๊กคงรู้จักกันดีเพราะมีบทบาทอยู่มากในตอนต้นเรื่อง แต่กับจูเหียนนั้น ได้ยินชื่อแล้วแทบจะนึกผลงานและเกียรติประวัติเขาไม่ออกเลย  นั่นจึงเป็นเรื่องน่าประหลาดใจ ที่ค่ายเกม Tecmo Koei ผู้สร้างเกมสามก๊กมายาวนานกว่า 30 ปี ให้ความสำคัญกับตัวละครตัวนี้

จูเหียน จากเกม Dynasty Warriors 8 Xtreme Legend

     จูเหียน (Zhu Ran, 朱然) (ค.ศ.182–249) ในวรรณกรรมสามก๊กนั้นเป็นทหารเสือของซุนกวน เขามีบทบาทในการยึดเกงจิ๋วจากกวนอู และการเผาทัพเล่าปี่ในศึกอิเหลง จูเหียนถูกเพลงทวนของจูล่งสังหารในศึกนั้น แต่ในความเป็นจริงแล้ว จูเหียนมิได้ตายในการศึกครั้งนี้ โดยเขาก้าวขึ้นเป็นแม่ทัพของง่อก๊ก ต่อจากลิบองและลกซุน สามารถนำทัพต่อต้านภัยคุกคามจากวุยและจ๊กก๊กได้อย่างเข้มแข็ง

     ทั้งนี้ในเดือนมิถุนายน ค.ศ.1984 ได้มีการขุดค้นพบหลุมฝังศพของจูเหียน ที่เมืองหมานซาน มณฑลอานฮุย และพบว่าเป็นสุสานโบราณขนาดใหญ่พร้อมของมีค่าอีกหลายร้อยชิ้น ทั้งหมดอยู่ในสภาพสมบูรณ์ ทางการจีนจึงตั้งให้เป็นสถานที่สำคัญ เป็นหลักฐานที่แสดงถึงความสำคัญของจูเหียนได้เป็นอย่างดี

     ทั้งนี้จะขอยกตัวอย่างประวัติของของจูเหียนเชิงวรรณกรรมจากหนังสือพิชัยสงครามสามก๊กของคุณสังข์ พัธโนทัย  และสามก๊กฉบับประวัติศาสตร์ของตันซิ่ว มาเปรียบเทียบให้เห็นเป็นเช่นไร เพื่อโปรดพิจารณา

สุสานจูเหียน อยู่ในสภาพสมบูรณ์มาก

 ประวัติของจูเหียน จากหนังสือพิชัยสงครามสามก๊ก 

     จูเหียน (จูหวัน , 朱然 , Chu Jan) เดิมเป็นคนในสกุลซือ เป็นบุตรของพี่สาวจูตี (จูจื้อ) มีชื่อรองว่า อี้ฟง ร่างสูงประมาณ 7 ฟุต รู้ฤกษ์บนฤกษ์ล่างลมฟ้าอากาศเป็นอย่างดี มีความเฉลียวฉลาดรอบรู้ในการพิชัยสงคราม ใจคอหนักแน่น กล้าหาญ

     เป็นเพื่อนนักเรียนกับซุนกวน เมื่อซุนกวนเป็นใหญ่ในกังตั๋ง จึงเชิญจูเหียนมารับราชการ ตั้งให้เป็นเจ้าอุยเจียงจวิน (นายพลผู้ทรงพลานุภาพ) และให้มีบรรดาศักดิ์เป็นโหว (พระยา)

     เมื่อซุนกวนให้ซุนหวนไปตีพระเจ้าเล่าปี่ที่ปลายแดนเมืองงิเต๋า(อี๊ตู) ได้ตั้งให้จูเหียนเป็นอิ้วตูตุ๊ (สามก๊กไทยแปลว่า แม่ทัพเรือ) มีฐานะเป็นรองแม่ทัพ แต่การรบครั้งนั้นเพลี่ยงพล้ำแก่พระเจ้าเล่าปี่

     ชีวิตบั้นปลาย ได้ดำรงตำแหน่งจ่อต้าซี่อหม่า สมุหกลาโหมฝ่ายซ้าย กับเป็นอิ้วจวินซือ เสนาธิการทหารฝ่ายขวา

     ตายในที่รบ โดยถูกจูล่งแทงด้วยทวนขณะไล่ติดตามพระเจ้าเล่าปี่ จึงแตกทัพลกซุน

อนุสาวรีย์จูเหียน

 ประวัติของจูเหียน ตามประวัติศาสตร์ 

     <<ประวัติของจูเหียนจากบันทึกของตันซิ่ว "สามก๊กจี่">>

     จูเหียน (Zhu Ran) มีชื่อรองว่า อี้ฟง (Yifeng) จูเหียนเป็นลูกของพี่สาวจูตีซึ่งเดิมมีชื่อว่า ซือเหียน (Shi Ran) แต่เนื่องจากจูตี (Zhu Zhi) ไม่มีบุตร จึงรับเอามาเป็นบุตรบุญธรรมในสกุลจู ตั้งแต่อายุ 13 ปี จูเหียนเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนของซุนกวน และเป็นเพื่อนที่สนิทกันมาก ต่อมาเมื่อซุนกวนครองอำนาจต่อ จูเหียนซึ่งขณะนั้นมีอายุได้ 19 ปี ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเจ้าเมืองตันเอี๋ยง (Dan Yang) เพราะซุนกวนชื่นชอบในความรู้ความสามารถของเขา ซึ่งในเวลาต่อมาจูเหียนได้นำกำลังทหาร 2,000 นายไปปราบโจรผู้เขา ได้ราบคาบในระยะเวลาเพียง 1 เดือน

     เมื่อครั้งโจโฉยกพลมาที่ปากน้ำยี่สู (Ruxu) จูเหียนทราบข่าวจึงรีบก่อสร้างค่ายป้องกันไว้ได้ก่อนที่โจโฉจะยกมาถึง เขาจึงได้เลื่อนตำแหน่งเป็นแม่ทัพแห่งเปียน (General of Pian) ต่อมาในปี ค.ศ.219 เขาได้เข้าร่วมศึกตีเมืองเกงจิ๋วกับลิบอง และจูเหียนจับกุมตัวกวนอูได้ที่เขาเจาสัน (Linju)

     ครั้นเมื่อลิบองป่วยหนักใกล้ตาย ซุนกวนได้ถามลิบองว่า "ใครเหมาะสมที่จะรับตำแหน่งสืบจากท่าน ?" ลิบองตอบว่า "จูเหียนเหมาะสม" หลังลิบองเสียชีวิต ซุนกวนจึงตั้งให้จูเหียนเป็นเจ้าเมืองกังเหลง (Jiangling) 

     ในปี ค.ศ.222 เล่าปี่ยกทัพมาตีง่อก๊กแก้แค้นให้กวนอู จูเหียนร่วมรบภายใต้การบังคับบัญชาของลกซุน เขาทำทหาร 5,000 นายบุกโจมตีทัพหน้าของเล่าปี่จนแตกพ่าย จูเหียนไล่ตามตีและตัดเส้นทางลำเลียงเสบียงของเล่าปี่ ทำให้ได้รับการแต่งตั้งเป็น เจ้าพระยาหยงอัน (Marquis of Yong'an) แม่ทัพแห่งเชงเป่ย (General of Zhengbei) 

     ในปี ค.ศ.223 พระเจ้าโจผีได้ส่ง โจจิ๋น แฮหัวซงและเตียวคับ มาโจมตีเมืองกังเหลง ครั้นนี้สถานการณ์ไม่สู้ดีนัก เพราะซุนกวนส่ง ซุนเซ่ง (Sun Sheng) พัวเจี้ยง และ หยางหยู่ (Yang Yue) มาช่วยแต่ก็ไร้ผล ทหารในเมืองกังเหลงต้องการยอมแพ้และเข้าสวามิภักดิ์ต่อวุยก๊ก จูเหียนจึงเข้าแก้ไขสถานการณ์โดยสังหาร เหยาท่าย (Yao Tai) นายทหารแกนนำที่คิดแปรพักตร์ และฟื้นฟูขวัญกำลังใจของทหารภายในเมือง จูเหียนสามารถป้องกันเมืองไว้ได้นานถึง 6 เดือน จนฝ่ายวุยเสบียงอาหารหมดต้องยกทัพกลับไป ชื่อเสียงของจูเหียนจึงขจรขจายไปถึงแดนวุยก๊ก

     ปี ค.ศ.229 ซุนกวนตั้งตนขึ้นเป็นฮ่องเต้ จูเหียนได้เลื่อนตำแหน่งเป็นแม่ทัพแห่งเปียวจื่อ (General of Piaoji) วุยก๊กได้ส่ง เภาต๋ง (Pu Zhong) และเฮาจิด (Hu Zhi) นำทหารหลายพันนายเข้าโจมตีจูเหียน แม้ในขณะนั้นจูเหียนจะมีกำลังพลในค่ายเพียง 800 นาย แต่ก็สามารถขับไล่ผู้รุกรานออกไปได้

     เมื่อลกซุนตาย จูเหียนได้เลื่อนเป็นแม่ทัพใหญ่ มีหน้าที่วางแผนยุทธศาสตร์ทางการเมือง และดูแลราชสำนักอยู่หลายปีร่วมกับจูกัดเก็ก บุตรของจูกัดกิ๋น และโปเสีย (Bu Xia) บุตรของโปเจ๋า (Bu Zhi)  ในปีสุดท้าย จูเหียนล้มป่วยลงกระทันหัน ซุนกวนวิตกกังวลถึงขั้นกินไม่ได้นอนไม่หลับ เมื่อจูเหียนตาย ว่ากันว่าพิธีศพของเขา เป็นงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเป็นอันดับสาม รองจากงานศพของลิบองและเล่งทอง
 

จูเหียน จากเกมสามก๊ก12 หน้าตาคนละอารมณ์กับเกม DW8 เลย

 สรุป 

      ดูจากบันทึกทางประวัติศาสตร์ของตันซิ่วแล้ว ภาพลักษณ์ของจูเหียนนั้นไม่ธรรมดาเลย เป็นทั้งเพื่อนสนิทของพระเจ้าซุนกวน ผลงานและเกียรติประวัติก็อยู่ในอันดับต้น ๆ ของฝ่ายง่อก๊ก แต่เมื่อหลอกว้านจงนำมาเขียนเป็นนิทาน จูเหียนก็ถูกปลายปากกาของเขาแก้ไขประวัติ กลายเป็นเพียงทหารดาษดื่นธรรมดา ที่ต้องจบชีวิตด้วยฝีมือจูล่งในเพลงทวนเดียว

      ดู ๆ ไปแล้ว อาวุธที่มีอานุภาพทำลายล้างมนุษย์ด้วยกันเองมากที่สุดนั้น ไม่ใช่ไกลอื่น "ปลายปากกา" ... แค่นี้เอง

เว็บไซต์ที่เกี่ยวข้อง

• Zhu Ran - Wikipedia, the free encyclopedia
• Zhu Ran (Yifeng) - Sanguozhi (Records of the Three Kingdoms) Biography

จานกระเบื้องเคลือบในสุสานจูเหียน แสดงภาพสังคมขุนนางในยุคสามก๊ก มีการต้อนรับแขก ความรักสวยรักงามของสตรี การเล่นหมากรุก ฝึกนกพิราบ และเด็ก ๆ เล่นเป็นทหารฝึกขี่ม้า