จ๊กก๊กไร้ขุนพลเลียวฮัวขึ้นนายพล

“จ๊กก๊กไร้ขุนพลเลียวฮัวขึ้นนายพล” 蜀中无大将，廖化作先锋(shǔ zhōng wú dà jiàng，liào huà zuò xiān fēng) เป็นสำนวนจีนที่กล่าวเปรียบเทียบถึง วาระอันใกล้จะล่มสลายของจ๊กก๊ก ที่ขาดแคลนคนดีมีฝีมือ จนถึงกับต้องแต่งตั้งให้อดีตโจรโพกผ้าเหลืองขึ้นดำรงตำแหน่งผู้นำทัพในระดับนายพล

     “จ๊กก๊กไร้ขุนพลเลียวฮัวขึ้นนายพล” 蜀中无大将，廖化作先锋(shǔ zhōng wú dà jiàng，liào huà zuò xiān fēng) เป็นสำนวนจีนที่กล่าวเปรียบเทียบถึง วาระอันใกล้จะล่มสลายของจ๊กก๊ก ที่ขาดแคลนคนดีมีฝีมือ จนถึงกับต้องแต่งตั้งให้อดีตโจรโพกผ้าเหลืองขึ้นดำรงตำแหน่งผู้นำทัพในระดับนายพล

      ในห้วงสัปดาห์ที่ผ่านมา มีข่าวใหญ่ครึกโครมข่าวหนึ่งของวงการทหาร นั่นคือการโยกย้าย ของ พล.อ.เสถียร  เพิ่มทองอินทร์ ปลัดกระทรวงกลาโหม  , พล.อ.ชาตรี ทัตติ รองปลัดกระทรวงกลาโหม และพล.อ.พิณภาษณ์ สริวัฒน์ เจ้ากรมเสมียนตรา ไปช่วยราชการสำนักงานรัฐมนตรีกระทรวงกลาโหม  แบบสายฟ้าแลบ และเป็นข่าวที่แสดงให้เห็นถึงเสถียรภาพของกองทัพไทย ที่มีแต่รอยร้าว ใกล้จะแตกจะพังเต็มที่ ส่วนตื้นลึกหนาบางเป็นเช่นไร ไม่มีใครรู้ชัด สาเหตุหนึ่งน่าจะมาจากวินัยทหาร ที่มักจะไม่มีการเปิดเผย หรือให้ข่าวเกี่ยวกับผู้บังคับบัญชาในแง่ลบ

     กองทัพไทยจึงค่อย ๆ สูญเสียนายพลฝีมือดีไปทีละคนสองคน และจะได้คนที่ไม่รู้แน่ชัดว่ามีฝีมือเพียงใดขึ้นมาปกครอง เหตุการณ์ทำนองนี้ คล้ายกับช่วงเวลาที่ จ๊กก๊ก ใกล้จะล่มสลาย เพราะตั้งแต่สูญเสีย เล่าปี่ กวนอู เตียวหุย จูล่ง ฮองตง ม้าเฉียว และขงเบ้ง ไป จ๊กก๊กก็ไม่มีขุนพลหรือแม่ทัพฝีมือดีอีกเลย ขนาดที่คนจีนตั้งสำนวนให้ว่า “จ๊กก๊กไร้ขุนพลเลียวฮัวขึ้นนายพล”

     เลียวฮัว (Liao Hua , 廖化) เป็นอดีตโจรโพกผ้าเหลืองที่แตกทัพไปอยู่เป็นโจรบนภูเขา  ที่ร่วมกับ จิวฉอง และ หุยง่วนเสียว แต่ถึงแม้ เลียวฮัว จะเป็นโจรแต่ก็นับถือในความซื่อสัตย์และคุณธรรม  เมื่อได้พบกวนอู จึงได้ขอสวามิภักดิ์ เข้าอยู่ด้วย ต่อมาภายหลังขุนพลเก่าแก่ทั้งหลายล้มหายตายจากไปหมด เหลือเพียงเลียวฮัว ซึ่งไม่มีฝีมือหรือผลงานอะไรโดดเด่น แต่ด้วยความอาวุโสและรับใช้จ๊กก๊กมายาวนานตั้งแต่เริ่มสร้างก๊ก เลียวฮัวจึงได้รับตำแหน่ง นายพล (อิ้วเชอฉีเจียงจวิน) เลียวฮัวผู้นี้มีอายุยืนถึง 95 ปี และเป็นคนที่อยู่กับจ๊กก๊กมาตลอดตั้งแต่ต้นจนจบ สำนวน “จ๊กก๊กไร้ขุนพลเลียวฮัวขึ้นนายพล” จึงเป็นการเปรียบเทียบว่า จ๊กก๊กในยุคหลัง ไร้คนเก่ง ๆ ที่จะเชิดหน้าชูตาได้

     คนดีคนเก่งในประเทศไทยของเรา นับวันยิ่งหายาก ถูกขับ ถูกไล่ ถูกปฏิวัติ ถูกแบน ถูกโห่ ถูกไล่ ไปปราศรัยที่ไหนก็ไม่ได้  อีกหน่อยก็คงจะเหลือแต่คนแบบ “เลียวฮัว” โจรเก่า โจรแก่ ครองบ้านครองเมือง .... เศร้าโศกา อาลัยสวัสดิ์ ขอไว้อาลัยด้วยเพลงเล่าปี่ของพระอาจารย์ พร ภิรมย์ ครับ

เพลงเล่าปี่ โดย พร ภิรมย์

     ยังมีบุรุษหนึ่ง โลกซาบซึ้งถึงร่ำลือ หัวก้มพนมมือ ให้แก่ชนทั้งจนมี
แซ่เล่าราชวงศ์ฮั่น เป็นผู้มั่นแต่ทางดี เขาหรือคือเล่าปี่ ผู้ไหว้คนทุกชนชั้น
ชีวิตของเล่าปี่ สูงต่ำมีระคนกัน โชคบุญ บุญกลับกัน กาดำอัน พลันเป็นหงส์
เตียวหุยและกวนอู ขงเบ้งครู อีกจูล่ง ปราบพาลเพื่อผู้พงษ์  ถือฮกหลงเป็นครูบา
ร่างสูงเกือบหกศอก หูยานออกเกือบถึงบ่า มือยาวถึงเข่าขา ใบหน้าขาวราวหยกหยด
นัยน์ตาคมยาวรี ฝีปากแดงแถลงพจน์  อ่อนโยนแม้สูงยศ รู้ผิดแพ้แลอภัย
อุดมคติดี ของเล่าปี่ที่จำได้ เสื้อผ้าพอหายไป หาใหม่ได้ด้วยเงินทอง
พี่น้องหากขาดหาย เหมือนแขนซ้าย ขวาทั้งสอง ขาดแล้วยากจะปอง ต่อติดได้ จำไว้เอย